Op de conglomeraten aan de rand van de uitlopers ontwikkelt zich een zeer karakteristieke puntvorming voor deze overgangsstrook van het Pyreneeënvoorgebergte in de Ebrovallei, die door de inwoners van Aragón “mallo” (moker) genoemd wordt. De formaties bestaan uit verticale wanden met ronde hoger gelegen delen die aanzienlijk in hoogte verschillen. Grootschalige conglomeraten liggen ten grondslag aan hun vorming, in zeer krachtige sedimenten en sterke cementatie.

Er is nauwelijks sprake van koppeling van de gelaagdheid en regelmatige tussenruimte is er in het netwerk van rechthoekige breuklijnen.

Bewegwijzering: Ruta Pacos de Morrano