Ravijn van de Vero

Het ravijn van de Vero-rivier is een van de meest spectaculaire ravijnen van het natuurpark van Sierra de Guara en is een van de bekendste van Europa. De grote kliffen en rotsen zijn ideaal voor de grote roofvogels van het park om er hun nest te bouwen en het is makkelijk om de rotskruiper (Tichodroma muraria) ontdekken. Er is een mooie afdaling van 7 kilometer die vereist dat u ervaring heeft met trekking en een goed uithoudingsvermogen hebt.

Sinds vroeger kennen de bergbewoners de binnenkant van het ravijn van de Vero erg goed. Op de rivierbedding vindt men resten van nu verlaten moestuinen, molens en andere bouwsels die van het water gebruikt maken. Daarnaast vindt u, bij de samenloop met het Choca-ravijn, de kapel van San Martín, waarnaar de bewoners van Lecina elk jaar op bedevaart gaan. Tot slot treft u rotsschilderingen aan op de verticale wanden van de grotten, die ontdekt zijn in 1972.

Vandaag de dag is het favijn van de rivier Vero een van de meest populaire en drukste ravijnen van Guara, vanwege de zeldzame moeilijkheidsgraad, de afwisseling en de mooiste uitzichten.

U kunt de 7 km. Gemakkelijk in één dag afdalen. Tijdens het eerste stuk, tot La Choca, draagt u bij aan het behoud van de biologische diversiteit van deze brede en afgedamde rivierbeddingen, door de paden langs de oevers te volgen.

De rivier Vero, die bijna al haar water uit de Berrala bron ontvangt, heeft op haar weg stroomafwaarts de zwakke plekken van het kalksteen weten te benutten en heeft daardoor een adembenemend landschap gecreëerd. Op haar weg kruist ze de engte van Lecina, de grot van Palomera, zijwateren als de Oscuros (waarvan de loop bijna ondergronds is, als gevolg van de grootste ophoping van stenen blokken van het Guarapark), de indrukwekkende kliffen van engtes als Clusas of Villacantal, la Cocineta, de grote Visera, ophopingen van grote stenen, grotten, kanalen en poelen van kristalhelder water… Het is een heel groot en divers ravijn.

Diverse ravijnen komen uit in kloven zoals Portiacha of el Basender, waar de zijrivieren de Vero meteen laten stijgen als het stormt. Aan het eind van de loop bevindt zich de brug van Villacantal die naar Villa de Alquézar leidt, en nog verder, naar Fuendebaños.

Op sommige vochtige plekken zoals bronnen of gewelven dichtbij de rivierbedding, groeit het Iers vetkruid (Pinguicola grandiflora), een vleesetende plant. Op de glanzende blaadjes kunt u de resten zien van kleine insecten. Op het eerste gezicht lijken het normale blaadjes, maar van dichtbij kunt u duizenden haartjes ontwaren die kleverige druppels afscheiden. Wanneer een prooi gevangen zit in het kleverige spul, scheidt een tweede soort klier een vloeistof uit die bestaat uit zuren en spijsverteringenzymen en die de weke delen van het insect oplost. Daarna neemt diezelfde klier de vloeistof weer op, die nu rijk is aan voedingstoffen.

Downloads

Información técnica y mapas

Technische specificaties

Te bereiken in: 5 minuten. Vanaf parkeerplaats Río Vero, langs de weg van Colunga naar Arcusa, tussen km. 16 en 17

Dichtstbijzijnde plaats: Lecina

Afdaling: 5-7 uur (6 km.)

Terugweg: 35 minutent tot aan Alquézar via de Parselas of de oude dam van de elektrische centrale.

Uitwegen: verschillende langs de route
Pasolen / Los Aticazos/ Villacantal

Twee auto’s nodig (1 auto op de parkeerplaats van Río Vero en 1 auto in Alquézar)

Niveau en moeilijkheidsgraad: afhankelijk van de watermassa en het klimaat.
In de zomer voldoet een gemiddeld niveau.
Bij stijging van het water dient u over een professioneel niveau te beschikken.

Vereist materiaal: