Vandaag de dag is het slechts een kapel, maar vroeger was het een parochiekerk. De kerk werd gebouwd in de 12e eeuw. Dit model, dat zich kenmerkte door eenvoud, werd later nog vaak gebouwd: rechthoekige bouw, verticale hoofdzijde en een houten zadeldak boven twee spitsbogen.

Ten tijde van de romaanse architectuur werd de binnenkant van kerken beschilderd; deze schilderingen voeren terug op een nog oudere traditie en hebben een educatief karakter: de religieuze geschiedenis werd door middel van beelden verteld aan degenen die niet konen lezen en schrijven.

Deze traditie zette zich voort in de 13e eeuw, maar de vormen veranderden en maakten plaats voor een vroeggotische schilderkunst.

Deze stijl kenmerkt zich door het gebruik van levendige, heldere kleuren.

Deze kleuren werden vooral gebruikt bij de vervaardiging van kerkramen: wit, rood en blauw.

Tevens overheerste, net als bij de raamschilderkunst, het lijnmatige, waardoor er elegante figuren ontstonden.

Wat als een vooruitgang op de romaanse schilderkunst beschouwd wordt is het feit dat er scènes worden neergezet die gekoppeld kunnen worden aan een bepaalde plaats en tijd:  tijdsloze, wezenloze, afgezonderde priesterlijke figuren maakten plaats voor levendige taferelen; door de afbeelding van landschappen of gebouwen op de achtergrond, kon men de tijd en plaats van de gebeurtenis achterhalen.

Tegenwoordig kan men in Bierge slechts een deel van schilderijenserie aanschouwen, aangezien een deel van de collectie in 1949 verkocht en verspreid werd over verschillende musea en privécollecties van over de hele wereld.