Volgens deze legende zou de Heilige Maagd Maria van Dulcis boven een honingraat verschenen zijn, op deze plek werd daarom een heiligdom voor haar werd gebouwd.

Het heiligdom van Dulcis, dat halverwege de loop van de Vero gelegen is, veranderde al snel in een belangrijk centrum voor bedevaartgangers. Pelgrims uit dichtbij gelegen dorpen kwamen hier samen om de Maagd Maria gunstig te stemmen. Elke keer wanneer zij zich toevertrouwden aan de maagd, geschiedde er een wonder.

Zij genas de invaliden, voorkwam dat mensen verdronken wanneer de rivier buiten haar oevers trad en wist kinderen te behoeden voor verschrikkelijke ziektes zoals ontsteking van de zenuwen en andere dodelijke ziekten zoals tuberculose.

In voorgaande eeuwen was het gebruikelijk dat de Heilige Maagd Maria van Dulcis tijdens periodes van droogte werd meegevoerd in de processie opdat het zou gaan regenen..

De maagd verrichte zoveel wonderen dat hier elk jaar, in september, honderden pelgrims naartoe trokken. Omdat het aantal bedevaartgangers zo groot was en de pelgrims onderweg de druiven aten die zij tegenkwamen, vroegen de inwoners van Buera toestemming aan de bisschop om de datum van de bedevaartstocht te verzetten naar mei; dit aangezien de druiven het enige voedsel was waarmee zij zichzelf in leven hielden.

De bisschop gaf toestemming en tot op de dag van vandaag leggen de pelgrims, uit het nabijgelegen Alquézar en de omliggende boerendorpen, op de tweede zondag van mei een bedevaartstocht af naar het heiligdom van de Heilige Maagd Maria van Dulcis.

Volgens traditie wordt de tong van kinderen ingesmeerd met lampenolie die naast het altaar brand; hiermee zou de spraakzaamheid bevorderd worden.