Grenzend aan de vlaktes van de Monegrosteppe geeft het landschap van Laluenga een ander gezicht aan Somontano: glooiende heuvels die ooit bedekt waren met hulstbossen.
De bewoners hebben het landschap de laatste decennia veranderd door ruimte te maken voor bevloeid land.
Desalniettemin maakte de overlevingsstrijd hier het water tot zo’n waardevol goed, dat de mens bijzondere middelen moest bedenken om het water op te slaan of uit de grond te halen, omdat er te weinig ondiepe bronnen waren. De pozos fuente zijn het voorbeeld van hun vasthoudendheid.
De bebouwde kom van Laluenga is duidelijk rondom de straat Mayor gebouwd, waar mooie adellijke huizen staan.
In een van de uiteinden van de straat staat de kerk Santa Maria Magdalena. Het is een romaanse kerk (12e eeuw), met een schip met een spitstongewelf, waar verschillende kapellen aan toegevoegd zijn tussen de 16e en 18e eeuw. De voorgevel (1587) werd rijkelijk versierd in renaissance stijl.
Op een afgelegen plek in het ravijn La Clamor liggen de ruïnes van het verlaten middeleeuws gehucht El Almerge, met de overblijfselen van de oude romaanse kerk San Isidro.
Vanaf Laluenga is het mogelijk om aan te sluiten op de oude kudderoute Broto-Mequinenza.
