De kerk werd gebouwd in de 17e eeuw en is gewijd aan Sint-Laurens. Het is een barok in de vorm van een Latijns kruis, met een koepel over het transept, volledig versierd met gipsen decoraties in lusvorm. De koepel verheft zich op vier pendentieven versierd met een grillroosterpatroon, het symbool en attribuut van de heilige naar wie de kerk vernoemd is.
In de 17e eeuw beleefde Aragón zijn slechtste tijd: oorlogen, droogte, sprinkhanenplagen, slechte oogsten, hongersnood, misdaad en verschrikkelijke pokken- en pestepidemieën.
Met zoveel ellende, zoveel dood en ontberingen, klampte de bevolking van de 17e eeuw zich vast aan religie als hun enige hoop bij zoveel wanhoop. Dit verklaart waarom er, ondanks de armoede, in die tijd vele kerken zoals deze werden gebouwd.
Een van de kapellen van deze kerk diende als familiegraf van de Azara’s. De familie kon de dienst volgen vanaf hun hoge en door luiken afgesloten tribunes. José Nicolás de Azara heeft hier zijn laatste rustplaats gevonden.
