Lagunarrota ligt op 493 meter boven de zeespiegel en maakt het dorp daardoor een geweldig uitkijkpunt over de Prepyreneeën en de Monegrosteppe.

Amandel- en olijfboomgaarden en graanvelden omgezoomd met eiken en terpentijnbomen geven u de mogelijkheid om een interessante vogelkundige wandeling te maken tussen vale gieren, haviken en patrijzen. Het grootste oppervlak wordt momenteel gebruikt voor de landbouw.

Het rechthoekige ontwerp van de straten van Lagunarrota geeft het een geordend aangezicht, heel anders dan de andere dorpen in Somontano. De straten Mayor en de la Yedra komen samen op een relatief brede plaats die bekend staat als “la Placeta”. De straten vormen compacte huizenblokken van kleine woningen van ongeveer dezelfde hoogte, gemaakt van baksteen, leem, dakpannen en natuurstenen metselwerk. In het uiterste noordoosten komen de straten Iglesia en del Horno samen op een plein, wat tevens een voortreffelijk uitkijkpunt is, en waar de Iglesia de San Gil Abad zich bevindt.

De oorsprong van de parochiekerk is romaans en gaat terug tot de 12e eeuw, zoals de buitenste apsis in een halve cirkel aantoont. Ze is grondig gerenoveerd in de 16e eeuw, toen de deur met ronde boog werd toegevoegd en de vleugels onder de toren. De slechte staat van het bouwwerk was de impuls voor de meest recente ingreep tussen 1964 en 1966. 

Bij de gemeente Torres de Alcanadre hoort het dorpje Lacuadrada, waar u in de omgeving drinkpoelen en kralen vindt die horen bij de herderskuddes die vanuit Mequinenza in de Ebro-vallei, Somontano doorkruisten om bij de Broto-vallei in de Pyreneeën te komen. 

De gemeente El Grado-Lo Grau bestaat uit vier kernen: Artasona, El Grado, Coscojuela de Fantova en Enate. De uitzonderlijke ligging van deze gemeente maakt dat u op duizend verschillende manieren kunt genieten van al hetgeen dat El Grado-Lo Grau te bieden heeft, waaronder het interessante erfgoed, de cultuur en populaire tradities, het voortreffelijk eten en de beste wijnen van Somontano. De oude kern van El Grado is gebouwd in romaanse stijl en heeft een uitgebreid netwerk van smalle straten. Na de inval van de islamitische Moren werd El Grado heroverd door Sancho I van Aragón in 1083. Hierna viel het gebied in handen van Baronía de Antillón, wiens heerschappij verkocht werd aan de stad Zaragoza.

De parochiekerk van San Salvador (16e-17e eeuw) kent een gotisch-Aragonese stijl. Gezien haar afmetingen is zij een van de meest monumentale kerken van de comarca.

Bij het stuwmeer van El Grado kunt u op een andere manier van de natuur genieten. U kunt hier genieten van het water, dat een belangrijke rol speelt in het dagelijks leven van de gemeente. Het water van de rivier de Cinca slingert door het hobbelige, rotsige landschap en komt tot stilstand bij het stuwmeer, waar u kunt genieten van het verwonderlijke rijkdom aan vissen: forellen, micropterus, snoekbaarzen, karpers en barbelen zijn veelvuldig aanwezig…

Op 8 september viert El Grado feest ter ere van de "Virgen del Viñero" (heilige Maagd van de Wijngaard). Tijdens dit feest wordt de middeleeuwse voorstelling “La Morisma” opgevoerd waarbij de inwoners de strijd tussen de Moren en de christenen vertolken die eindigt met de verschijning van de Virgen del Viñero. Op dezelfde dag wordt de eerste druivenoogst op symbolische wijze gevierd.

Elke twee jaar wordt het wereldkampioenschap Parchís (Spaanse bordspel is vergelijkbaar met Mens Erger je Niet) georganiseerd, waar meer dan 500 deelnemers van verschillende leeftijden op afkomen.

Als u de "Ruta de los Árboles Singulares" (route van de unieke bomen) volgt, leert u de dorpen kennen die deel uitmaken van deze gemeente: Coscojuela de Fantova, Enate en Artasona.

Ilche is het administratieve centrum van de dorpen Fornillos, Monesma, Morilla, Permisán en Odina, die op een grote landbouwvlakte liggen, van oorsprong voor het verbouwen van graan en onlangs hervormd voor de invoer van een bevloeiingssysteem.

De parochiekerk San Juan Bautista werd gebouwd in de 19e eeuw met leem, steen en baksteen. Binnen vindt u echt barokke elementen als een kroonlijst en het tongewelf met lunetten waar de kapellen mee bedekt werden. Het waren de dorpsbewoners zelf die, na hun faillissement en op eigen kracht, de beuk onlangs weer voorzagen van een platte dakbedekking.

In de buurt liggen de resten van het middeleeuwse kasteel Gramapán. Het hoogste punt van de zandstenen rots waar het vestingwerk op staat werd bewerkt om de verticaliteit ervan te benadrukken en dat het dienst zou doen als verdediging. Er zijn nog resten van een toren gebouwd met bewerkte stenen in regelmatige rijen en twee schietgaten.

Ilche viert 26 september feest ter ere van San Cosme en San Damián.