Berbegal vindt zijn oorsprong in de Romeinse tijd. De aanwezigheid van de Caum (Romeinse  heerweg ) die de steden Ilerda (Lérida) en Osca (Huesca) verbond,  leidde tot het ontstaan van nieuwe stadio  en vici (Romeinse pleisterplaatsen en nederzettingen). Vanaf de Caum, die zonder twijfel langs de gemeentegrens van Berbegal liep, ontsprong er een secundaire weg die de heerweg met de rest van Somontana verbond.

Berbegal en de omliggende gebieden maakten deel uit van het islamitische Spanje tot de bezetting door koning Sancho Ramírez rond 1088 en er zich een gedeeltelijke herbevolking van het grondgebied voordeed. Vrije boeren vestigden zich in het beschermde gebied rond de vele kastelen, zoals dat van Gramapán, en rond de prachtige Romaanse kerken zoals de Santa Maria La Blanca.

De oude Romeinse weg bleef in gebruik gedurende de middeleeuwen (bereden door de troepen van El Cid) tot eind 11^e eeuw. De weg, die deels samenvalt met een zijweg van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella, loopt in de buurt van de romaanse Capilla de Santa Águeda (de kapel van de Heilige Agatha van Sicilië).

Koning van Aragón Jaime I, kon in de eerste en moeilijke jaren van zijn regeerperiode, begin 13^e eeuw, rekenen op de steun van dit dorp om het hoofd te bieden aan de machtige edellieden van Aragón en Catalonië, die voor eigen gewin allianties sloten en ontbonden. Als dank voor de steun verleende hij privileges, vrijstellingen en gaf hij toestemming tot het houden van een tweewekelijkse markt.

De bonte bebouwde kom van de stad was ommuurd en had twee stadspoorten. De huizen, waarvan sommige met heraldische wapenschilden, zijn gebouwd op zandsteen waarin regenwaterbassins en zoetwaterputten uitgegraven werden.

De Arco del Hospital (ziekenhuisboog) is het enige dat overgebleven is van een voormalig ziekenhuis voor bedevaartgangers.

Het Casa Consistorial (gemeentehuis) is een adellijk huis gebouwd van baksteen met een natuurstenen onderstuk. Het bestaat uit drie verdiepingen met aan de top de karakteristieke galerij van ronde bogen.

De Greenwichmeridiaan is een denkbeeldige lijn die er voor zorgt dat men zich op aarde kan oriënteren en regelt onder andere de verschillende tijdzones. Deze meridiaan loopt niet alleen door Greenwich maar ook door Berbegal. Vandaar dat het pad dat helemaal om Berbegal loopt het Senda del Meridiano (het Meridiaanpad) wordt genoemd. Langs dit pad heeft men in alle windstreken een prachtig wijds uitzicht over het Somontano-gebied en over meer dan 70 dorpen.

Door Berbegal loopt een variant op de route naar Santiago de Compostella, die deels gelijk loopt met de oude Romeinse weg. Deze weg volgend, vindt men in de buurt van Berbegal de Capilla de Santa Águeda (de kapel van de Heilige Agatha van Sicilië). Een klein romaans gebouw uit de 12^e eeuw, bestaande uit één beuk en een halfronde apsis. 

Het centrum van Bierge is gelegen op een heuvel die ook wel  Monte Cascallo genoemd wordt. Vanaf het moment dat Bierge zich begon te ontwikkelen tijdens de Middeleeuwen, heeft hier een kasteel en een hele oude kerk gestaan. De kerk van Bierge heeft een laatgotische stijl.

Gedurende de jaren breidde Bierge zich steeds meer uit over de bergen en vlaktes. Veel huizen zijn voorzien van wapenschilden, die getuigen van de adellijke koorts die hier tijdens de 18e eeuw heerste. Regelmatig ziet u prachtige gewelfbogen voorbijkomen die bijeen worden gehouden door middel van prachtig bewerkte sluitstenen van aanzienlijke omvang.

Op 10 augustus wordt er een vreugdevuur aangestoken op het plein, waar de kinderen een pop in brand steken die gevuld is met stro. Er worden aardappels met ansjovis klaargemaakt en er wordt wijn met perzik gedronken.

“San Lorenzo, San Lorenzo,
en qué tiempo has venido,
en el tiempo de las uvas,
el melocotón y el vino”

Het dorp ligt op een vlak terrein, op een hoogte van 522 meter. Het grootste gedeelte van de huizen bevindt zich aan twee langgerekte straten; deze huizen hebben mooie patio's die geplaveid zijn met kiezelstenen en geometrische vormen bevatten. Al wandelend treft u bewerkte moestuinen en oude paden aan die afgebakend worden door stenen muren.

In het dorp bevindt zich een oude oliemolen die tegenwoordig open gesteld is voor het publiek.

De parochiekerk, die toegewijd is aan San Juan, is een prachtig Middeleeuws gebouw.

De mensen zijn er erg aardig zoals u zult merken tijdens de zogenoemde "fiestas mayores", die eind augustus plaatsvinden, waarbij de inwoners een traditionele ronde door het dorp maken en vergezeld worden door muziek en lekkernijen. In bijna alle dorpen die aan de rivier Vero gelegen zijn, worden in januari de vreugdevuren aangestoken ter ere van de heiligen San Fabían en San Sebastían.

Op 4 km afstand van Buera bevindt zich het heiligdom van Santa María de Dulcis. Onderweg hiernaartoe kunt u de ijsput bewonderen.

De gemeente Hoz-Costean, bevat de plaatsen Montesa, Hoz de Barbastro, Salinas de Hoz, Costean en Guardia (nu onbewoond), allemaal gelegen in de nabijheid van de Sierra de Salinas.

De wijngaarden winnen terrein op de glooiende heuvels rond Montesa, een dorp met een gunstige ligging vlak bij Barbastro en op een hoogte van 500 meter.

Aan het eind van de enige straat en tegenover een adellijk huis uit de 18^e eeuw, versierd met het schild van de Pano’s, staat de parochiekerk San Millán. Het regelmatige metselverband van de noordelijke muur en de gotische wortels van de gevelversiering doet denken aan een middeleeuwse kerk. De kerk werd gerenoveerd in de beginjaren van de 16^e eeuw.

Montesa viert de feestdag ter ere van San Martin op 11 november.