Pozán de Vero rust op een schuine helling aan de linkerkant van de rivier. Eeuwenoude bevloeiingskanalen, watervallen, mooie verborgen paadjes tussen populieren vormen het oeverlandschap, paradijs voor de ijsvogel, bijeneter, blauwe reiger en eenden. Ook in het water vinden we leven, de barbeel, een karperachtige vis en een enkele slijmvis. Verderop zijn de heuvels bezaaid met grote wijngaarden met de herkomstaanduiding D.O. Somontano.

Maar naast een reis door de natuur, biedt de rivier de Vero ook cultuur en geschiedenis, waar we de echo van de Islam vinden, de kennis van aannemers in Somontano en eeuwenoude tradities.

Als u door de straten van Pozán de Vero wandelt, ontdekt u prachtige huizen (Casa Calasanz, Casa Lasierra...), gebouwd met leem, steen en baksteen vanaf de 16e eeuw. Sommige onderhouden fraaie voorgevels met geometrische versieringen, uit de 18e eeuw; andere verbergen in de oude dieptes wijnkelders met stenen bogen. Mooie adellijke wapenschilden vertellen ons over het adellijke karakter van de bewoners.

Een oude weg brengt u in amper een uur naar de hermitage van San Macario, waar u een prachtig panorama heeft van de vallei van de Vero, de sierra de Salinas en de wijngaarden. Elke 2 januari maken de bewoners de klim naar de hermitage om hun beschermheilige te vieren en het begin van la Fiesta Mayor.

De Senda de los Azudes is een weg van zo’n twee uur die tussen boomgaarden en rivieroevers loopt en de zogenaamde Salto de Pozán met de Azud de Arriba verbindt.

In de buurt vindt u het Acueducto del Canal, gebouwd tussen 1962 en 1970 om het water van de Cinca naar de zuidelijke gronden van Somontano en de Monegrosteppe te vervoeren.

Een middeleeuwse brug overbrugt de río Vero en verbindt Pozán met de nabije dorpen Peraltilla en Azara.