Het centrum van Bierge is gelegen op een heuvel die ook wel  Monte Cascallo genoemd wordt. Vanaf het moment dat Bierge zich begon te ontwikkelen tijdens de Middeleeuwen, heeft hier een kasteel en een hele oude kerk gestaan. De kerk van Bierge heeft een laatgotische stijl.

Gedurende de jaren breidde Bierge zich steeds meer uit over de bergen en vlaktes. Veel huizen zijn voorzien van wapenschilden, die getuigen van de adellijke koorts die hier tijdens de 18e eeuw heerste. Regelmatig ziet u prachtige gewelfbogen voorbijkomen die bijeen worden gehouden door middel van prachtig bewerkte sluitstenen van aanzienlijke omvang.

Op 10 augustus wordt er een vreugdevuur aangestoken op het plein, waar de kinderen een pop in brand steken die gevuld is met stro. Er worden aardappels met ansjovis klaargemaakt en er wordt wijn met perzik gedronken.

“San Lorenzo, San Lorenzo,
en qué tiempo has venido,
en el tiempo de las uvas,
el melocotón y el vino”

Morilla, dat onder de gemeente Ilche valt, ligt op 350 meter hoogte, op de vlakte tussen Ilche en Montesa, in het zuiden van Somontano.

Een dorpskern met kleine afmetingen waarvan de bouwwerken de populaire lijnen van de regio volgen op basis van baksteen en lemen muren.

Met bewerkte stenen en lemen muren werd in de 17^e eeuw de parochiekerk San Andrés gebouwd, in barokstijl.

Op een kleine heuvel liggen de resten van wat eens het kasteel van Gramapán was (12^e tot 16^e eeuw), ook bekend als Morilla.

Op 30 november wordt er feest gevierd ter ere van San Andrés.

Berbegal vindt zijn oorsprong in de Romeinse tijd. De aanwezigheid van de Caum (Romeinse  heerweg ) die de steden Ilerda (Lérida) en Osca (Huesca) verbond,  leidde tot het ontstaan van nieuwe stadio  en vici (Romeinse pleisterplaatsen en nederzettingen). Vanaf de Caum, die zonder twijfel langs de gemeentegrens van Berbegal liep, ontsprong er een secundaire weg die de heerweg met de rest van Somontana verbond.

Berbegal en de omliggende gebieden maakten deel uit van het islamitische Spanje tot de bezetting door koning Sancho Ramírez rond 1088 en er zich een gedeeltelijke herbevolking van het grondgebied voordeed. Vrije boeren vestigden zich in het beschermde gebied rond de vele kastelen, zoals dat van Gramapán, en rond de prachtige Romaanse kerken zoals de Santa Maria La Blanca.

De oude Romeinse weg bleef in gebruik gedurende de middeleeuwen (bereden door de troepen van El Cid) tot eind 11^e eeuw. De weg, die deels samenvalt met een zijweg van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella, loopt in de buurt van de romaanse Capilla de Santa Águeda (de kapel van de Heilige Agatha van Sicilië).

Koning van Aragón Jaime I, kon in de eerste en moeilijke jaren van zijn regeerperiode, begin 13^e eeuw, rekenen op de steun van dit dorp om het hoofd te bieden aan de machtige edellieden van Aragón en Catalonië, die voor eigen gewin allianties sloten en ontbonden. Als dank voor de steun verleende hij privileges, vrijstellingen en gaf hij toestemming tot het houden van een tweewekelijkse markt.

De bonte bebouwde kom van de stad was ommuurd en had twee stadspoorten. De huizen, waarvan sommige met heraldische wapenschilden, zijn gebouwd op zandsteen waarin regenwaterbassins en zoetwaterputten uitgegraven werden.

De Arco del Hospital (ziekenhuisboog) is het enige dat overgebleven is van een voormalig ziekenhuis voor bedevaartgangers.

Het Casa Consistorial (gemeentehuis) is een adellijk huis gebouwd van baksteen met een natuurstenen onderstuk. Het bestaat uit drie verdiepingen met aan de top de karakteristieke galerij van ronde bogen.

De Greenwichmeridiaan is een denkbeeldige lijn die er voor zorgt dat men zich op aarde kan oriënteren en regelt onder andere de verschillende tijdzones. Deze meridiaan loopt niet alleen door Greenwich maar ook door Berbegal. Vandaar dat het pad dat helemaal om Berbegal loopt het Senda del Meridiano (het Meridiaanpad) wordt genoemd. Langs dit pad heeft men in alle windstreken een prachtig wijds uitzicht over het Somontano-gebied en over meer dan 70 dorpen.

Door Berbegal loopt een variant op de route naar Santiago de Compostella, die deels gelijk loopt met de oude Romeinse weg. Deze weg volgend, vindt men in de buurt van Berbegal de Capilla de Santa Águeda (de kapel van de Heilige Agatha van Sicilië). Een klein romaans gebouw uit de 12^e eeuw, bestaande uit één beuk en een halfronde apsis. 

De gemeente Castejón del Puente sterkt zich uit langs de rechteroever van de rivier de Cinca. Hoewel Castejón del Puente vroeger tot het grondgebied van de comarca Cinca Medio behoorde, maakt het nu in zijn geheel onderdeel uit van de comarca Somontano.

Sinds de Romeinse oudheid vormde Casteón del Puente een belangrijk communicatiecentrum tussen de streek Levante en het Cantabrisch gebergte.

De geschiedenis heeft Castejón belangrijke sporen achtergelaten, zoals de resten van de Romeinse brug, de parochiekerk, de kapel van la Bella, de loopgraven en de noria (watermolen).

De gemeente Castejón del Puente kent twee natuurgebieden die volgens de Habitatrichtlijn (GCB, gebied van communautair belang) beschermd worden en deel uitmaken van het Europese netwerk Natura 2000. De bomengroep langs de oever van de Cinca en de uit gips bestaande rotsen trekken merkwaardige diersoorten aan zoals de otter, de aasgier en de salaria fluviatilis. Verschillende waterdiersoorten, reigers en een grote groep ooievaars zijn slechts een paar voorbeelden van de ornithologische rijkdom die dit gebied te bieden heeft.

Steeneiken, smalle bergen met steppevegetatie, vruchtbare moestuinen, kreupelhout en meanders vormen schatten die door de bewoners van Castejón gekoesterd worden. Daarnaast genieten zij van het sportvissen (forel, jonge aal), de jacht op groot- (wild zwijn) en klein wild (kwartel, patrijs en konijn).