Voor de 16e-eeuwse bestuurders was de drinkwatervoorziening een van de belangrijkste punten van zorg.
In tegenstelling tot de over het algemeen simpelere modellen in de rest van Somontano, werden er in Barbastro fonteinen gebouwd van uitmuntend steenhouwwerk met een artistiek en monumentaal karakter. Sierfonteinen die niet alleen in de behoefte van de gemeenschap voorzagen maar vooral ook in de wens van de opdrachtgever zich te promoten.
De fuente del azud (de waterradfontein) die gebouwd moet zijn aan het eind van de 15e eeuw, is vooral bijzonder vanwege zijn gotische decoraties. Hij bestaat uit drie delen; onderaan vier leeuwenkoppen met daarin de waterkranen, een middendeel dat bestaat uit vijf ezelsrugbogen omkaderd door een elegante rand. Het geheel wordt afgemaakt door het bovenste deel, een wat verlaagde boog bestaande uit grotere stenen (die waarschijnlijk niet bij het oorspronkelijke werk hoorden) versierd met geometrische patronen op de vijf delen die het wapen van de stad omlijsten.
Deze fontein, en ook de zogenoemde fuente del Vivero met de inscriptie Federaal-Republikeinse Gemeente 1872-1873, werd bedolven tijdens werkzaamheden aan de rivier Vero. Beide zijn recentelijk weer opgegraven.
In 1553 gaf het bestuur van de stad de opdracht aan de beeldhouwer Jaques de Guertch om de prachtige Fuente de San Francisco te bouwen. Hij was een van oorsprong Franse meester en inwoner van het toenmalige Calasanz. Het is ook het eerst gedocumenteerde werk van de Baskische steenhouwer Joan de Araçil die zich met het werk ging bezighouden toen het ontwerp van Jaques de Guertch was goedgekeurd.
De fontein moest naast het Klooster van Sint-Franciscus worden gebouwd, op de plaats waar zich al een fontein bevond die in de volksmond bekendstond als de fuente de los frayles (fontein van de broeders). Hieruit kan worden opgemaakt dat het ging om een puur decoratieve opdracht. Het ontwerp toont een diepgaande kennis van het idioom van de renaissance: balans en wisselwerking tussen de delen, juist gebruik van de decoratieve en structurele elementen, etc. Het contract beschreef precies hoe lang de bouw mocht duren (5 maanden) en met welk materiaal er gewerkt zou worden: kalksteen uit de stad Fonz, een bijzonder witte steensoort die bekend stond om zijn kwaliteit en populariteit.
De twee fonteinen in Barbastro, de Azud en de Sint-Franciscus, voldoen aan cultmodellen en speelden in de steden en dorpen een ornamentele en symbolische rol die op waardige wijze de trots van de hele samenleving vertegenwoordigde en die van het gemeentelijk bestuur dat, gevierd in de wapens op de fonteinen, had gezorgd voor de zegen van het water en de daaruit voortvloeiende welvaart voor de inwoners.
